Τον τελευταίο καιρό, σκέφτομαι την έννοια δύο λέξεων που κατά καιρούς η μία εμφανίζεται σχεδόν συχνά και η άλλη τείνει να μείνει μελανή ( ή μάλλον έχει ήδη μείνει ) στη σκέψη των ανθρώπων. Ειρήνη ή Πόλεμος;
Η Ειρήνη, εμφανίζεται σχεδόν συχνά στους ανθρώπους, διότι αν και αποτελεί μία φυσική κατάσταση για το ανθρώπινο είδος από την άλλη στέκεται μία τροχοπέδη στα συμφέροντα των "μεγάλων". Και εννοείται πώς όλα τα αμαρτήματα και του παλαιότερου και του σύγχρονου κόσμου έχουν γίνει στο όνομα της Ειρήνης.
Από την άλλη, έχουμε τον Πόλεμο. Όλοι γνωρίζουμε πάνω – κάτω τι εστί Πόλεμος! Οι παλαιότεροι έχουν ζήσει συνθήκες πολέμου και καταστροφής ενώ ( εμείς ) οι νεότεροι σχεδιάζουμε με το νου μας ανατριχιαστικές σκηνές πολέμου με βάση πάντα την ιστορία και των «σκληρών» αφηγήσεων των παππούδων μας. Ίσως, δε μας τρομάζει η ιδέα ενός «Πολέμου» γιατί ή δε ζήσαμε τέτοιες παρόμοιες καταστάσεις ή απλώς υπάρχει μία κεκαλυμμένη σκευωρία που εξακολουθεί να εντρυφά στο μυαλό των νέων πως μία στρατιωτική επέμβαση θα τείνει στην αναζήτηση καλών και ευνοϊκών εποχών.
Στην ουσία θα ήταν καλό να συγκλίνουμε όλοι σε μία κοινή ερώτηση: Ο ενδεχόμενος πόλεμος στη Συρία δε μας θυμίζει τον πόλεμο στο Ιράκ; Δε γνωρίζω με βεβαιότητα αν όντως έγινε επίθεση με χημικά όπλα από μεριά του καθεστώτος του Άσαντ, κάτι που αν ισχύει θα το καταδικάσουμε όλοι γιατί όντως αποτελεί ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αλλά έγκλημα κατά την ανθρωπότητα δεν είναι και να επέμβεις μέσα σε μία ξένη χώρα με την ακολουθία όπλων; Κι αν όντως θέλεις να βοηθήσεις, μπορείς να επέμβεις ( που και πάλι είσαι εκτός νομιμότητας ) με πιο δημοκρατικές διαδικασίες και να προσφέρεις στον εκάστοτε λαό που υποφέρει πιο ευνοϊκές και αισιόδοξες συνθήκες ζωής!
Άραγε, τα συμφέροντα είναι πολυτιμότερα από μία ανθρώπινη ζωή;
"Διὰ τῶν χρημάτων κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι γίγνονται."
[= όλοι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση υλικών αγαθών ]
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
Γαρούφος Π. Απόστολος