Εθεάθησαν οι «αγαπησιάρηδες» του εθνικού συστήματος, έτρεξαν οι προβοκάτορες των πελατειακών σχέσεων και όντας μανιακοί έπεσαν «προς επίρρωσιν» στους ρατσιστές για να κατασπαράξουν έναν πολίτη και εν συνεχεία να καταρρακώσουν ιδεολογίες ταυτισμένες με την ανθρωπότητα και τη δημοκρατία.
Άραγε, «Εάλω η Πόλις» ή «Εάλω η Ελλάς»; Μάλλον το δεύτερο καθώς οι ιδεολογικές αναμετρήσεις και η αφάνταστη ʺαναμπουμπούλαʺ αναδεικνύουν ανθρώπους με παγιωμένο και επιδεικτικό μένος εναντίων απλών πολιτών ή μεταναστών αυτής της χώρας.
Πολλά περιστατικά κυρίως μεταναστών αναδεικνύονται στα μεγάλα πέλαγα των τηλεοράσεων και οι χαμηλού επιπέδου άνθρωποι εξεγείρονται, όχι μόνο ψυχικά και πνευματικά αλλά και ιδεολογικά. Οι γενικότερες απόψεις χάνονται, οι απόψεις περί ανθρωπισμού καταλήγουν στην ʺαποθήκηʺ του υποσυνείδητου και ολόκληρη η δημοκρατία περνάει στην πλευρά του ονείρου θερινής νυκτός.
Αλλά το ερώτημα και η απάντηση που θα πρέπει να διατυπωθεί στην «tabula rasa» του καθενός είναι το αν ο πολίτης έχει το ολοκληρωτικό φταίξιμο ή αν ο πολιτικός και η εκάστοτε πολιτική δύναμη λειτουργούν με βάση την αποδυνάμωση της παρακολούθησης των πραγματικών – αδίστακτων – εξελίξεων της χώρας και το επιτηδευμένο παιχνίδι αποστροφής της κοινής γνώμης σε άλλα μικρού ενδιαφέροντος γεγονότα.
Το ότι η τηλεόραση αναπαρήγαγε εκατοντάδες φορές την ʺαπαγωγήʺ της 13χρονης από τον υπήκοο Ελλάδος, αλβανικής καταγωγής, θα πρέπει να μας βάλει όλους σε διάφορες σκέψεις. Ο πρωθυπουργός της χώρας καταστρέφει το δημόσιο και κοινωνικό ιστό και η ιδιωτικοποίηση των πάντων φτάνει στους 80°C! Το ξεπούλημα της χώρας – με τα μεταλλεία χρυσού στην Ιερισσό κ.α. – δημιούργησαν ένα πλήγμα στη Βουλή με τις συγκεντρώσεις και τις πολλαπλάσιες διαμαρτυρίες που έγιναν κατά τόπους. Έτσι, φέρνουν στη δημοσιότητα ήσσονος σημασίας γεγονότα, μόνο και μόνο για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Ο απλός κόσμος, μη δίνοντας σημασία στην εξωτερική πολιτική και την εθνική κυριαρχία, οι βουλευτές και κυρίως η κυβέρνηση προωθεί αλλεπάλληλα, καταστροφικά μέτρα χωρίς καμία αντίδραση – εκτός ορισμένων αριστερών κομμάτων καθώς και τις σκληρές διαδηλώσεις πολιτών στις περιοχές που θα υποστούν μία κατάρρευση του τοπικού τους εδάφους –.
Μία είναι λοιπόν η λύση. Θα πρέπει ο λαός να μεταλλαχθεί σε σκεπτόμενο και κριτικό λαό και να μην επιρρίπτει ευθύνες στον μετανάστη ή σε οποιονδήποτε άλλον. Θα πρέπει όλοι να είμαστε μία δύναμη, μία ανθρώπινη, κοινή «μπουνιά» που θα κατεδαφίσει το κατεστημένο. Χωρίς διαφορές φύλου, εθνικότητας και κοινωνικής αξίας. Όλοι είμαστε άνθρωποι και όλοι έχουμε το δικαίωμα στη ζωή...
Αν όμως η παραπάνω αντίληψη αντιστραφεί, τότε ο καθένας θα μείνει μόνος του, στη μίζερη ζωή του και δε θα μπορεί να αντιδράσει. Γιατί, ο ίδιος επέλεξε να μείνει μόνος…
ʺ Όταν πιάσανε τους κομμουνιστές, δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν πιάσανε τους Εβραίους, δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν πιάσανε τους Καθολικούς, δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν Καθολικός.
Όταν πιάσανε τους Τσιγγάνους, δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν Τσιγγάνος.
Όταν πιάσανε τους Ομοφυλόφιλους, δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν Ομοφυλόφιλος.
Όταν πιάσανε εμένα, δεν είχε μείνει κανείς να φωνάξει για μένα, γιατί όταν με φώναζαν όλοι αυτοί, εγώ δεν ήμουν εκεί.ʺ
Μπέρλοτ Μπρεχτ
ΓΑΡΟΥΦΟΣ Π. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ