το Καλονέρι είναι ένα χωριό που συνορεύει με την Σιάτίστα και την Νεάπόλη , γειτνιάζει δε με την Γαλατινή, Εράτυρα, Αλιάκμονα, Πολύλακο, και Μικρόκαστρο. Βρίσκεται πάνω στον Δημόσιο δρόμο Κοζάνης - Καστοριάς σε υψόμετρο 630μ. σε ημιορεινή περιοχή.Είναι πρώην διαμέρισμα του δήμου Ασκίου. Σήμερα με την εφαρμογή του Σχεδίου ¨Καλλικράτης¨εντάσσεται στον καινούριο δήμο Βοΐου.
Παλαιότερα βρισκόταν στη συμβολή των χαραδρών « Κόπου» και « Τζημαλή » κάπου δυτικά της σημερινής θέσεως του. Δεν είχε την σημερινή του ονομασία ονομαζόταν « Βρογγίτστα ». Αυτό γιατί τα βράδια ακουγόταν δυνατοί κρότοι « Βροντούσε το μέρος » λέγανε οι κάτοικοι που ήταν Τούρκοι και Γηγενείς. Ο φόβος αυτός ανάγκασε τους κατοίκους να μετατοπίσουν το χωριό στην σημερινή του θέση. Μετονομάσθηκε από τους κατοίκους Καλονέρι για το καλό του νερό.
(σε αυτήν την φωτογραφία πίσω από το Καλονέρι διακρίνεται στους πρόποδες του Ασκίου όρους η Εράτυρα και στα αριστερά ο Πελεκάνος 3 από τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Ασκίου)
Η παράδοση λέει ότι για να «στεριώσει » το χωριό ζέψανε δυο τρίχρονα δαμάλια σε ένα ασημένιο αλέτρι και αφού περιχάραξαν τα σύνορα του χωριού τα θάψανε μαζί με το αλέτρι. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας στο χωριό ζούσαν λίγοι Τούρκοι με δεκαπέντε οικογένειες χριστιανών Καλονεριωτών και ζούσαν ειρηνικά. Οι Καλονεριώτες είχαν τις εκκλησίες : Αγία Παρασκευή, Αγία Κυριακή, Άγιο Αθανάσιο και Άγιο Γεώργιο. Οι Τούρκοι είχαν τζαμί το οποίο καταστράφηκε από τους κατοίκους μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.
Η Αγία Παρασκευή εορταζόταν ως το 1954 ως πολιούχος του χωριού. Από το 1952 έως και σήμερα οι κάτοικοι γιορτάζουν τον Άγιο Παντελεήμονα . Το Καλονέρι σήμερα έχει 650 κατοίκους οι οποίοι έχουν ως κύρια απασχόληση τη γεωργία. Η μεγαλύτερη γιορτή του Καλονερίου είναι ο εορτασμός της Αγίας Κυριακής 7 Ιουλίου όπου διοργανώνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις με μεγάλη επιτυχία.
Iερός Ναός Αγίου Αθανασίου Καλονερίου
